درحالی تهران سالانه به ۱۵۰ هزار واحد مسکونی نیاز دارد که نبود پایگاه داده، عدم شناسایی خانههای خالی، ضعفهای شهرهای اقماری و مهاجرت روستاییان، به کمبود چالش مسکن در این شهر دامن زده است.
به گزارش تاسیسات نیوز، تهران به علت موقیعت جغرافیایی و اقتصادی، از شهرهای پرطرفدار برای سکونت به شمار میرود. به طوری که این شهر سالانه پذیرای تعداد زیادی مهاجر است؛ بنابراین آمار درخواست خرید مسکن در این شهر بالا است.
بنا به گفته مدیرعامل سازمان نوسازی تهران، سالانه به ۱۵۰ هزار واحد مسکونی نیاز دارد؛ به عبارتی طی ۱۰ سال باید یکونیم میلیون واحد مسکونی در این شهر ساخته شود. تولید مسکن در حالی حیاتیترین نیاز پایتخت است که ساختوساز طی سالهای گذشته به ۱۵ هزار واحد رسیده است. همچنین نبود پایگاه داده و عدم شناسایی خانههای خالی به چالش کمبود مسکن دامن زده است.
کارشناسان معتقدند؛ نبود توازن بین عرضه و تقاضای مسکن دلایل مختلفی دارد که ازجمله آنها میتوان به نقصهای شهرهای اقماری اشاره کرد؛ چراکه به علت ضعف در زیرساختها نظیر حملونقل موفق نشدند جمعیت سرریز کلانشهرها را جذب کنند. همچنین باید تمهیداتی اندیشیده شود تا شاهد مهاجرت از روستاها به تهران نباشیم.
نبود پایگاه داده قوی
در همین زمینه مجید گودرزی، کارشناس بازار مسکن با انتقاد به نبود پایگاه داده قوی در حوزه مسکن گفت: بارها گفتهام آماری که حتی از سوی بانک مرکزی و مرکز آمار اعلام میشود، پایه و اساس درستی ندارد. درخواست کردیم دادستانی کل کشور به عنوان مدعیالعموم به موضوع آمارها ورود کند، چراکه این آمارها جهتدار هستند و حتی در مواردی شاهد بودیم که سوءاستفاده هم شده است.
وی افزود: برای دستیابی به آمار و دادههای قوی قدمهایی که برای تهیه پایگاه املاک و اسکان برداشته شده میتواند کمکهای بزرگی به دولت کند.
تهران دیگر ظرفیت ندارد
گودرزی اظهار کرد: اگر یکونیم میلیون واحد مسکونی طی ۱۰ سال در تهران برای بازسازی و نوسازی بافتهای فرسوده باشد قابل قبول است؛ چراکه وضعیت ناپایدار ساختمانها بسیار آزاردهنده شده است، اما اگر بخواهیم جمعیتی را مجددا وارد تهران کنیم بیش از این ظرفیت ندارد و نه تنها رفاه مردم تامین نمیشود؛ بلکه به بحران تبدیل خواهد شد. چون تامین نیازهای اولیه نظیر آب برای جمعیت فعلی تهران با دشواریهایی روبهرو است.
این کارشناس بازار مسکن تاکید کرد: از طرف دیگر این یک ضعف اساسی است که همه قصد دارند به تهران مهاجرت کنند. اگر آمایش سرزمین رعایت میشد، مردم ترجیح نمیدادند به تهران مهاجرت کنند. این نقطه ضعفها موجب شده تا تهران به علت فشردگی زیاد و سبقت تقاضا از عرضه، به جهنم کارگران و کارمندان تبدیل شود.
این کارشناس بازار مسکن ادامه داد: در حال حاضر شرایط به گونهای است که از یک طرف روستاییان چارهای ندارند که به تهران مهاجرت کرده و در این شهر زندگی کنند. از سوی دیگر هزینههای پایتخت به قدری بالا است که کل درآمد خانوارها را پوشش میدهد و شکاف عمیقی بین هزینه و درآمد ایجاد شده است؛ به طوری که مردم مجبور هستند فشارهای شدیدی را تحمل کنند.
وی تاکید کرد: باید تمهیداتی در نظر بگیرند که مهاجران بهخصوص بازنشستگان به شهرهای خود بازگردند که در تامین رفاه مردم با مشکل مواجه نباشیم. از سوی دیگر باید شرایط تهران به گونهای باشد که در مدیریت بحران با چالش روبهرو نشویم.
بخشهای مولد کشور در خطر
این کارشناس بازار مسکن تاکید کرد: تداوم حرکت در این مسیر یعنی خالی شدن بخشهایی از کشور، بهخصوص روستاها از سکنه، یک چالش است و امکان ندارد همه جمعیت کشور به تهران مهاجرت کنند و مصرفکننده باشند. چون هر روستایی در یک زمینه قطب مهم تولید است. درواقع مهاجرت به تهران به بخشهای مولد کشور آسیب خواهد زد.
ضعفهای شهرهای اقماری
گودرزی در پاسخ به این سوال که آیا ساخت شهرهای اقماری موفقیتآمیز نبوده که باز هم باید واحد مسکونی جدید در تهران ساخته شود، گفت: شهرهای اقماری در تهران با چالشهای بسیار مواجه هستند که یکی از آنها بحث حملونقل است. اگر مثل کشورهای پیشرفته قطار سریعالسیر برای اتصال شهر تهران با شهرکهای اقماری در نظر گرفته شود؛ تا حدود زیادی مشکل رفع خواهد شد، اما باز هم مشکلات دیگری نظیر تامین آب مورد نیاز وجود دارد که در تهران به بحران تبدیل شده است.
لزوم ساماندهی خانههای خالی
وی در پاسخ به این سوال که شناسایی خانههای خالی چقدر میتواند به کاهش نیاز به ساختوساز مسکن در تهران کمک کند، گفت: به علت جهشهای قیمتی مسکن در تهران، تولیدکنندگان ترجیح میدهند واحدهای مسکونیشان کلیدنخورده باقی بماند. کمااینکه براساس قانون جدید، دولت مجبور به قیمتگذاری شده است. اگر قیمتها مهار و واقعی شود؛ به طوری که مصرفکننده و تولیدکننده تحت فشار نباشند و ضرر نکنند، میتوانیم ادعا کنیم که دولت در حوزه مسکن موفق عمل کرده است. به این ترتیب تقاضا هم بدون پاسخ نخواهد ماند.