به گزارش تاسیسات نیوز، محققانی که داده های ماهواره ای ناسا در مورد پوشش گیاهی زمین را مطالعه می کنند، کشف کرده اند که گیاهان در 35 سال گذشته پوشش برگ خود را افزایش داده اند تا جایی که رشد جدید در سیاره معادل سطحی دو برابر قاره ایالات متحده است. طبق این مطالعه، مهم ترین عامل این سبزشدن، افزایش سطح دی اکسید کربن جو است.
با استفاده از داده هایی که از ابزارهایی مثل اسپکترومتر تصویربرداری با رزولوشن متوسط ناسا در ماهواره AquaProbe و رادیومتر رزولوشن بسیار بالای پیشرفته سازمان ملی اتمسفر و اقیانوس، یک تیم بین المللی از محققان تعیین کرده اند که افزایش CO2 کاملاً 70% تاثیر سبزشدن مشاهده شده را توضیح می دهد.
از حدود 10 میلیارد تن کربنی که سالانه در نتیجه فعالیت های انسانی وارد جو می شود، حدود 50% برای کوتاه مدت در اقیانوس ها و گیاهان ذخیره می شود. معمولاً این میزان نسبتاً به طور مساوی بین گیاهان و دریاهایی که به عنوان سینک کربن عمل می کنند تقسیم می شود. حال با افزایش دریافت دی اکسید کربن در گیاهان، ممکن است تغییر جزیی در ذخیره برای رویش روی زمین وجود داشته باشد.
در حالی که مطالعه جدید ارتباط بین سبزشدن و ذخیره کربن در گیاهان را نشان نمی دهد، مطالعات دیگر یک افزایش سینک کربن روی زمین از دهه 1980 را گزارش داده اند که کاملاً هماهنگ با ایده سبزشدن زمین است.
همان طور که می دانید CO2 برای فرایند بیولوژیک فوتوسنتز در گیاهان ضروری است. برگ ها انرژی را از نور خورشید می گیرند تا CO2 را با آب و مواد معدنی خاک ترکیب کنند تا قند بسازند. پس افزایش CO2 موجود با تامین گاز بیشتر لازم برای تغذیه گیاه سبب رشد می شود.
با این وجود افزایش CO2 تنها عامل دخیل نیست؛ سایر گازهای گلخانه ای دیگر که به عنوان محصول جانبی فعالیت های انسانی تولید می شوند نیز مسئول حدود 10% سبزشدن است.
دومین عامل محرک مهم نیتروژن است. پس افزایش CO2 و نقش نیتروژن در فرایند، تغییر کاربری پوشش زمین توسط انسان ها، تغییر آب و هوا تحت تاثیر افزایش دمای جهان و تغییرات بارش و الگوی نور خورشید در نتیجه گرم شدن جهان است. در این شیوه، همه جنبه ها به تاثیر سبزشدن کمک می کنند اما پیش بینی می شود تاثیر CO2 می تواند تنها رشد گیاه را بهبود بخشد.
در نتیجه در حالی که افزایش مقدار CO2 در جو ممکن است برای گیاهان در کوتاه مدت مفید باشد، هنوز نقش منفی در تغییرات سریع آب و هوایی دارد. CO2 با گرم نگه داشتن در جو زمین با کاهش تابش گرما به فضا از دوران صنعتی افزایش یافته و با سوزاندن سوخت های فسیلی برای تولید انرژی ادامه می یابد.
مقدار دی اکسید کربن حداقل در 500000 سال گذشته تا این اندازه زیاد نبوده است و تغییر اب و هوا دمای سیاره را افزایش می دهد، سطح دریا بالا می رود و یخ ها ذوب می شود و افزایش معکوس الگوهای آب و هوایی را تشدید و قدرت طوفان ها را افزایش می دهد.
پس در حالی که تاثیرات مطلوب CO2 روی گیاهان ممکن است ظرفیت و تولید پوشش گیاهی روی زمین را افزایش دهد، اما تنها یک محصول جابی مفید کوتاه مدت یک مشکل بسیار بزرگ تر است، مخصوصا وقتی گیاهان دیگر نمی توانند بیشتر از این جذب کنند و اقیانوس ها از این گاز پر هستند. دراین جا هرچند درختان بیشتری برویند اما ما یک مشکل بسیار بزرگ تر داریم.
انتهای خبر