مجید گودرزی، کارشناس بازار مسکن گفت: نوسازی بافت‌های فرسوده در دولت سیزدهم شتاب گرفت، چون این بافتها ظرفیت‌های بسیار خوب و زیرساخت‌های لازم برای توسعه سکونت‌‌های مردم را دارد. همچنین از آنجایی که مساحت بافت‌های در کشور به ۳۰۰ هزار هکتار می‌رسد، لازم بود در این زمینه اقداماتی انجام شود؛ چراکه در صورت وقوع بلایای طبیعی، با تلفات جانی و مالی مواجه می‌شویم.
چالش‌های پیش‌روی نوسازی
به گزارش تاسیسات نیوز، گودرزی به چالش‌هایی که بافت‌های فرسوده در مسیر نوسازی با آن مواجه هستند، اشاره کرد و گفت: به علت اینکه اکثر اسناد بافت‌های فرسوده قولنامه‌ای هستند، برای اخذ وام بانکی و حتی خدمات عمومی نظیر انشعاب آب با چالش مواجه هستند که اخیرا بحث صدور سند رسمی برای این بافتها مطرح شده است. همچنین تسهیلاتی هم برای احیای بافت‌های فرسوده در نظر گرفته شده است.
این کارشناس بازار مسکن در پاسخ به این سوال که آیا وامی که برای نوسازی بافت‌های فرسوده در نظر گرفته‌اند، کافی است و بانک‌ها در این زمینه همکاری می‌کنند، گفت: از یک طرف اگر وام افزایش یابد، مردم قدرت بازپرداخت ندارند. از طرف دیگر با این وام‌ها نمی‌توان اقدام به ساخت مسکن کرد؛ به همین علت بخش مسکن در بن‌بست قرار گرفته است.
وی در پاسخ به بخش دوم سوال گفت: بانک‌ها در این زمینه تمایلی به همکاری ندارند؛ چراکه سوداگری در بازار مسکن جذابیت بسیار بالایی دارد. براساس آمار منتشرشده در ۸ سال دولت روحانی، قیمت مسکن سالانه ۹۰.۶ درصد افزایش یافته است. طبیعتا وقتی بانک‌ها با خرید و دپوی مسکن سالی ۹۰.۶ درصد بازدهی داشته باشند، وام با سود ۲۳ درصدی نخواهند داد که البته طبیعی است و باید از جذابیت، سوداگری بخش مسکن و قیمت‌گذاری ناصواب کاسته شود تا بانک‌ها در زمینه اعطای وام فعال شوند.
وی افزود: شاهد هستیم کوتاهی بانک‌ها در اعطای وام، فقط مختص به وام نوسازی بافت‌های فرسوده نبوده و بانک‌ها در طرح نهضت ملی مسکن هم دولت را با چالش مواجه کرده‌اند.
گودرزی ادامه داد: از چالش‌های دیگر نوسازی بافت‌های فرسوده باید به فرآیند اخذ مجوز از شهرداری اشاره کرد که به یک چالش در صنعت ساختمان تبدیل شده است. درواقع نه تنها به علت پول‌های بی‌حساب و کتابی که از مردم می‌گیرند ساخت‌وساز کاهش یافته است، بلکه شهرداری هم متضرر می‌شود، چراکه مجبور است بودجه خود را اصلاح بزند.
مسیری که دولت بعد باید ادامه دهد
وی در پاسخ به این سوال که آیا دولت جدید هم باید این رویه را دنبال کند و بی‌توجهی دولت چهاردهم به نوسازی بافت‌های فرسوده چه تبعاتی دارد، گفت: متاسفانه دولت‌های اصلاح‌طلب کارنامه خوبی در بخش مسکن ندارند. به طوری‌که بی‌توجهی به بافت‌های فرسوده در دولت‌های قبل دیده شده است. به هر حال امیدوارم دولت جدید به سروسامان دادن به بخش مسکن کمک کند، چون یک نیاز ضروری و غیرقابل تعویق است. همچنین از دولت جدید درخواست می‌کنیم که موانع و محدودیت‌های عمدی را در حوزه مسکن برطرف کند. برای مثال در دولت خاتمی آقای عبدالعلی‌زاده به صراحت گفت «اجازه ندادم یک وجب به حریم شهرها اضافه شود» در صورتی که در تمام کشورهای دنیا حریم شهرها به اندازه نیاز مردم گسترش می‌یابد و اینکه بخواهیم به یک کمبود به طور عمدی بی‌توجهی کنیم؛ نه کمک به محیط‌زیست است و نه اقتصاد، بلکه بحران‌زا خواهد بود. چراکه ظرفیت‌های بزرگی به‌خصوص در بخش مسکن وجود دارد.
این کارشناس بازار مسکن در پاسخ به این سوال که دلیل استقبال مردم از نوسازی بافت‌های فرسوده چیست، گفت: دسترسی به امکانات شهری بسیار آسان است و از آنجایی این بافتها از قدیم‌الایام ایجاد شدهاند؛ مراکز تجاری، سیاسی و اقتصادی شهرها در آنجا واقع شدهاند. به این ترتیب بافت‌های فرسوده نسبت به حاشیه شهرها ظرفیت بهتری دارند، برخلاف شهرک‌های اقماری که باید این امکانات در آنها ایجاد شود. بنابراین استقبال از سکونت در بافت‌های فرسوده طبیعی است و ریشه در ظرفیت‌های بالقوه بافت‌های فرسوده دارد.
گودرزی در پاسخ به این سوال که بافت‌های فرسوده در چه مناطقی از تهران و شهرستان‌ها بیشتر دیده می‌شود، گفت: بافت‌های فرسوده در اطراف بازار بزرگ تهران بیشتر به چشم می‌خورند. همچنین در برخی شهر‌های اطراف کلان‌شهرها هم دیده می‌شود، نظیر شهرری که قدمتش از تهران بیشتر است. این مناطق به علت محدودیت‌ها و سیاست‌های غلط شهرداری‌ها امکان بازسازی نداشته‌اند. همچنین موارد دیگر به قولنامه‌ای بودن و اختلاف بین وراث برمی‌گردد.