به گزارش تاسیسات نیوز، روسیه و اوپک در حال بررسی جزئیات بیشتر به منظور ارزیابی یک اتحاد دائمی هستند؛ این خبر در پی دیدار دبیرکل اوپک و وزیر نفت روسیه در مسکو منتشر شد. چهارشنبه گذشته روزی بود که محمد بارکیندو و الکساندر نواک در مسکو اعلام کردند که در رابطه با «چگونگی مشارکت رسمی» گفت‌وگو کرده‌اند.
پس از تلاش اوپک برای اجرای طرح کاهش تولید نفت به منظور پایان دادن به یک دوره سه ساله کاهش قیمت، روسیه به‌عنوان نماینده 11 کشور غیرعضو اوپک را با توافق نخست اوپک در تاریخ 30 نوامبر 2016 همراهی کرد تا در کنترل عرضه نفت خام به بازار نقش‌آفرینی کند.
روسیه در ادامه مسیر نیز اوپک را تنها نگذاشت چراکه این کشور نیز مانند دیگر کشورهای عضو اوپک به قیمت‌های بالاتری برای نفت‌خام نیاز داشت.
بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت غیرعضو اوپک، با وجود اینکه پایبندی چشم‌‌گیری به تعهدات کاهش تولید نداشت، در دور دوم توافق کاهش تولید برای 9 ماه دیگر با اوپک همراه شد و اعلام کرد هر اقدامی که نیاز باشد برای کنترل بیشتر بازار به همراه عربستان سعودی انجام خواهد داد.
این همراهی باعث شد تا چهارشنبه گذشته، بارکیندو در مسکو اعلام کند «یک طلاق در انتظار این ازدواج نیست.» نواک نیز در پی دیدار با دبیرکل اوپک گفت: ممکن است جلسات مشترک وزرای نفت کشورهای عضو و غیرعضو اوپک حتی پس از پایان توافق کاهش تولید، یک بار یا دو بار در سال برگزار شود.
وزیر نفت روسیه در ادامه تاکید کرد: بدون شک پس از پایان اجرای توافق کاهش تولید و بازگشت تعادل به بازار نفت، ما کار و تعامل با اوپک را ادامه خواهیم داد. اما آیا این کار و تعامل به معنای تمایل روسیه برای عضویت در اوپک است؟ چنانچه پاسخ سوال یاد شده مثبت باشد، چالش‌هایی به همراه خواهد داشت که در نهایت مخالفانی را در برابر موافقان پیوستن روسیه به اوپک قرار می‌دهد. در شرایطی که ممکن است ورود روسیه به اوپک از بیرون باعث قوی‌تر جلوه دادن این سازمان شود، از درون چالش‌هایی را به همراه می‌آورد که ممکن است حیات این سازمان را به خطر بیندازد.
اینکه پس از ورود روسیه به اوپک کدام‌یک از کشورهای عربستان یا روسیه رهبر بالقوه اوپک خواهند بود، نخستین چالشی است که ورود این غول نفتی به اوپک با خود به همراه می‌آورد.
در حال حاضر عربستان سعودی با صادراتی حدود 5/ 7 میلیون بشکه در روز در حالی صادرکننده بزرگ‌تری نسبت به روسیه است که از طرفی روسیه در تولید روزانه نفت خام شانه به شانه رقیب عرب می‌زند.
در حال حاضر روسیه نزدیک به 11 میلیون بشکه نفت خام در روز تولید می‌کند (در حالیکه تولید نفت خام عربستان در پی تعهد به کاهش تولید به کمتر از 10 میلیون بشکه در روز رسیده است) که به علت نیاز داخلی، تنها 5/ 4 میلیون بشکه از آن را صادر می‌کند.
با توجه به چالش یاد شده، برخی کارشناسان عقیده دارند بهتر است مانند آنچه در یک سال گذشته شاهد بودیم، روسیه بدون اینکه در اوپک عضویت داشته باشد، به همکاری خود با این سازمان در زمینه مدیریت عرضه نفت خام به بازار جهانی ادامه دهد.
به این ترتیب کارشناسانی که مخالف پیوستن روسیه به اوپک هستند، عقیده دارند در شرایطی که اوپک موفق به جلب همکاری بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت غیرعضو اوپک در طرح کاهش تولید شده است، بهتر است کماکان این رابطه را حفظ کند زیرا اگرچه روسیه پایبندی کاملی به تعهدات کاهش تولید نداشته، دستکم سطح استخراج خود را نیز افزایش نداده است.
در هر صورت همراهی روسیه امتیاز خوبی برای اوپک به‌شمار می‌رود زیرا تا پیش از این روسیه نه‌تنها برای تنظیم بازار و تعدیل قیمت‌ها در زمان افزایش عرضه با اوپک همکاری نمی‌کرد، بلکه با افزایش تولید خود در زمان‌هایی که اوپک با کاهش عرضه سعی در ایجاد رشد قیمت داشت، نهایت بهره را از شرایط می‌برد.
انتهای خبر