تاسیسات نیوز: مهدی بستانچی، ریاست انجمن تولیدکنندگان سیستمهای تهویه مطبوع ایران، در سخنانی به مناسبت ۱۵ اردیبهشت روز ملی صنعت تهویه مطبوع ایران به چالش های و راه های تقویت این صنعت در کشور پرداخت .
بر اساس این گزارش؛ بستانچی، ضمن اشاره به اهمیت صنعت تهویه کشور گفت: امروز، در روزی که به نام صنعت تهویه مطبوع ایران در تقویم این سرزمین ثبت شده، گرد هم آمدهایم تا نهفقط از یک صنعت سخن بگوییم، بلکه از نفس کشیدن این کشور در گرمای تابستان، در هیاهوی شهرها، در سکوت بیمارستانها، و در قلب مراکز صنعتی سخن به میان آریم. ما امروز از صنعتی حرف میزنیم که شاید کمتر دیده شود، اما بیشتر از هر صنعت دیگری، در همه جا حضور دارد. صنعتی که وقتی خوب کار میکند، به هیچ وجه محسوس نیست، اما کافیست لحظهای از کار بیفتد، تا بفهمیم آسایش یعنی چه، کیفیت زندگی یعنی چه، امنیت تنفسی یعنی چه. او با بیان اینکه؛ تاریخ تهویه با تاریخ تمدن آغاز می شود، ادامه داد: وقتی از صنعت تهویه مطبوع سخن میگوییم، تنها از یک فناوری مدرن حرف نمیزنیم؛ بلکه از یکی از کهنترین نیازهای بشر سخن میگوییم: نیاز به هوا، آسایش، خنکی و پاکی.
بستانچی ادامه داد: در ایران باستان، هزاران سال پیش، معماران پارسی، سازههایی خلق کردند که هنوز مایه شگفتی است. بادگیرهای یزد، قناتهای خنککننده، حوضخانههای شیراز، و فضاهای نیمهزیرزمینی خراسان، همه نشانههایی از دانشی عمیق در مهار طبیعت و هدایت هوا برای آسایش انسان بودند. در تخت جمشید، در قلب امپراتوری هخامنشی، کانالهای هوا و سنگفرشهایی طراحی شده بودند که جریان نسیم را از میان تالارها عبور دهند. در دوران ساسانیان، ساخت حمامها و آبانبارهایی با تهویه طبیعی، به اوج خود رسید. معماری ایرانی، قرنها پیش از اختراع موتور الکتریکی، هوا را به جریان درمیآورد. با ورود اسلام و پیشرفت شهرسازی در دوره صفویه، استفاده از بادگیرها، سایهاندازها، حیاط مرکزی و آب در طراحی اقلیممحور به تکامل رسید. خانه بروجردیها، باغ فین کاشان، و کاروانسراهای کویری، کلاسهای زندهای از مهندسی تهویه طبیعی هستند.
بیشتر بخوانید