سرانجام در رقابتی تنگاتنگ میان احمد خرم، سیاستمدار کهنه کار و وزیر بدشانس دولت اصلاحات از نظام تهران، عباس وثیق‌نیا از نظام مهندسی قزوین و بهمن مومنی مقدم از نظام مهندسی تهران، این خرم بود که با بالاترین رای به رییس جمهور معرفی شد و ردای ریاست یکی از مهمترین سازمان‌های مهندسی کشور را بر تن کرد.
هرچند که این عضو بلندپایه دولت اصلاحات پس از سقوط هواپیما استیضاح شد و سکان وزارت راه را به دیگری سپرد، اما همچنان چهره‌ای مهم و صاحب‌نظر ماند تا آنجا که با حدود ۷۰ سال سن و مبارزه با بیماری، باز هم اعتماد سایرین را کسب کرد و تیتر یک اخبار نظام مهندسی ایران شد. البته شاید بهتر از فرج اله رجبی رییس قبلی سازمان که تلاش جنجالی وی برای عکس گرفتن با فدریکاموگرینی در مجلس برای همیشه در تیتر یک اخبار خواهد ماند.
خرم در حالی به ریاست سازمان رسید که تعرفه‌های سازمان، چندان منطقی نیست، امکانات رفاهی مهندسان ساختمان تقریبا صفر است و حتی امکاناتی مانند بیمه تکمیلی چنان گران است که چندان رغبتی به استفاده از آن نیست و مبالغ عظیمی در صندوق سازمان بدون هیچ استفاده خاصی برای نسلی که آن را ایجاد کرده‌اند مانده است. باید منتظر ماند و دید او که در اسفند سال ۹۷ بیکاری مهندسان را مساله مهم امروز ما دانسته بود حال در قامت رییس بخشی از این مهندسان برای این مشکل فکری خواهد داشت؟ برای عقب‌ماندگی در زمینه صنعتی‌سازی ساختمان که خود بر آن تاخته بود چه خواهد کرد و از همه مهم‌تر، آیا در دوران گذار سیاسی کشور از اصلاح‌طلبان به محافظه‌کاران، خواهد توانست این کرسی مهم را نگاه دارد یا خیر!
