یکی از شاخصههای کلیدی دولت یازدهم، انجام اقداماتی بود که به نزدیک کردن ذهنیت جامعه به کلید نمادین روحانی کمک میکرد.
بیشک یکی از این اقدامات مسرتبخش بهدست وزیر وقت راه و شهرسازی صورت گرفت. خرید هواپیماهای جدید ایرباس و بوئینگ بعد از تقریبا ۴۰ سال، از بزرگترین کارهایی بود که آخوندی را از سایر وزاری راه و شهرسازی تاریخچه ایران متمایز کرد.
عملکرد قوی آخوندی آنقدر چشمگیر بود که رییس جمهور از ایشان بهعنوان وزیر برند یاد کرد که بینیاز از دولت کار خود را به خوبی و با نتیجهای مطلوب انجام میدهد.
جایگاه آخوندی در مقام یک وزیر برند، اما خیلی دوام نیاورد و بعد از چند سال اختلاف نظرها بر سر موضوع بافت فرسوده، آخوندی را بر سر دوراهی قرار داد که در نهایت راه استعفا را پیش گرفت و دولت را در نیمهراه تنها گذاشت یا شاید هم تنها ماند.
حال این سوال مطرح میشود که آخوندی پس از چند سال فعالیت ارزنده در وزارت راه و شهرسازی از کجا ضربه خورد که مساله بافت فرسوده، استعفا را به او تحمیل کرد.
اما همه چیز به این ضربه ساده ختم نشد، بلکه پسلرزههایی هم بعد از استعفا متوجه او شد، طوری که باد تند انتقاد از عملکرد او که روزی از ایشان بهعنوان وزیر برند یاد میشد، دستبردار نبود و شاید همین مساله و حواشی باعث شد تا آخوندی پیروزی در میدان شهرداری تهران را به پیروز حناچی واگذار کند.